Kręgosłup
Rwa kulszowa
Rwa kulszowa jest spowodowana uciskiem lub podrażnieniem nerwu kulszowego w okolicy kręgosłupa lędźwiowego. Najczęstszą przyczyną rwy kulszowej jest dyskopatia lędźwiowa, czyli przepuklina krążka międzykręgowego, która uciska nerw kulszowy. Objawy rwy kulszowej mogą obejmować ból promieniujący z dolnej części pleców przez pośladki i tył uda aż do stopy, uczucie pieczenia, mrowienie lub drętwienie wzdłuż nerwu kulszowego, osłabienie mięśni nóg, trudności w poruszaniu się i ograniczenie zakresu ruchu w odcinku lędźwiowym kręgosłupa oraz trudności w utrzymaniu pozycji siedzącej. Rehabilitacja w przypadku rwy kulszowej ma na celu złagodzenie bólu, przywrócenie pełnej funkcji i poprawę jakości życia pacjenta. Fizjoterapeuta, poprzez ćwiczenia skupia się na rozciąganiu mięśni, zwłaszcza mięśni pośladkowych i kulszowo-goleniowych, w celu złagodzenia napięcia i ucisku na nerw kulszowy. Wzmacnianie mięśni stabilizujących kręgosłup oraz mięśni nóg i pośladków jest kluczowym elementem rehabilitacji w celu poprawy stabilności kręgosłupa i zmniejszenia ryzyka nawrotu objawów. Dodatkowo, terapeuta może zastosować techniki manualne, takie jak masaż tkanek głębokich i mobilizacje stawowe, aby zmniejszyć ból i poprawić zakres ruchu.
Kręgozmyk
Kręgozmyk jest chorobą, która nie ustępuje samoistnie i może być groźna dla zdrowia a nawet życia, dlatego tak ważne jest jak najszybsze wprowadzenie leczenia, w tym rehabilitacji. Charakteryzuje się ona nieprawidłowym przesuwaniem się kręgów względem siebie. Skutkiem tego jest ostry, piekący ból zlokalizowany w odcinku lędźwiowym, często promieniujący do nóg, pośladków i bioder wynikający z ucisku na korzenie nerwów rdzeniowych, osłabiona siła mięśniowa i odruchy kończyn dolnych, chromanie przestankowe czyli wystąpienie bólu kończyn dolnych po wysiłku fizycznym, zmuszający pacjenta do odpoczynku. Mogą również wystąpić zaburzenia związane z oddawaniem moczu i defekacją. Fizjoterapeuta podczas rehabilitacji pacjenta z kręgozmykiem kładzie szczególny nacisk na ćwiczenia poprawiające napięcie mięśniowe i układ tułowia oraz miednicy. Terapeuta wprowadza również ćwiczenia rozciągające mięśnie kulszowo-goleniowe oraz stabilizujące i wzmacniające mięśnie przykręgosłupowe. Nasi fizjoterapeuci prowadzą również edukację pacjenta co do unikania czynności powodujących pogłębianie się dolegliwości.
Skolioza
Skolioza jest deformacją kręgosłupa zachodzącą w trzech płaszczyznach. Przyczyny jej powstawania są bardzo różne - od braku ruchu i przyjmowania nieprawidłowej postawy ciała np. podczas siedzenia po idiopatyczne, w których nie da się sprecyzować czynnika wywołującego skrzywienie kręgosłupa. Nieleczona skolioza może skutkować niewydolnością krążenia, niewydolnością oddechową, dolegliwościami bólowymi i ograniczeniem sprawności a także leczeniem operacyjnym, dlatego ważne jest, żeby wprowadzić rehabilitację jak najszybciej. Fizjoterapeuci, po dokładnej analizie skrzywienia wprowadzają terapię ukierunkowaną indywidualnie na pacjenta. Metody jakie stosują w rehabilitacji to terapia tkanek miękkich w celu poprawy mobilności w obrębie kręgosłupa, asymetryczne ćwiczenia oddechowe oraz ćwiczenia wzmacniające i ogólnousprawniające.
Przepuklina kręgosłupa
Przepuklina kręgosłupa, określana również jako dyskopatia, jest wynikiem uwypuklenia jądra miażdżystego znajdującego się wewnątrz dysku przez pęknięty pierścień włóknisty. Wysunięty dysk uciska na struktury nerwowe powodując ból. Główną przyczyną powstawania przepukliny jest przewlekłe przeciążenie kręgosłupa wynikające z niewłaściwego ułożeniem ciała, przeciążeniami fizycznymi lub procesem starzenia. Czynnikami predysponującymi są: brak aktywności fizycznej, otyłość, nieergonomiczna praca wymagająca podnoszenia ciężkich przedmiotów, palenie tytoniu a także predyspozycje genetyczne. Najczęstszym objawem jest ból w okolicy kręgosłupa, który promieniuje do kończyn dolnych lub górnych. Może wystąpić również drętwienie, mrowienie lub osłabienie siły mięśniowej w obszarze unerwionym przez uciśnięty nerw. Fizjoterapia w przypadku przepukliny kręgosłupa ma na celu zmniejszenie bólu, poprawę funkcji kręgosłupa i wzmacnianie mięśni, a także zwiększenie zakresu ruchu. Po ustąpieniu fazy ostrej, fizjoterapeuta wprowadza techniki terapii manualnej, takie jak masaż, mobilizacje stawów i techniki rozciągające, które mają na celu zmniejszenie napięcia mięśniowego, poprawę krążenia i zmniejszenie ucisku na nerwy. Kolejnym krokiem jest wprowadzenie ćwiczeń wzmacniających mięśnie stabilizujące kręgosłup i poprawiających postawę.