Nadgarstek

Cieśń nadgarstka

Zespół cieśni nadgarstka, to powszechne schorzenie nerwowe kończyny górnej, wynikające z ucisku nerwu pośrodkowego w wąskiej przestrzeni nadgarstka. Etiologia cieśni nadgarstka często wiąże się z powtarzalnymi ruchami, urazami lub predyspozycjami genetycznymi. Objawy typowe dla zespołu cieśni nadgarstka to pojawiające się szczególnie w nocy drętwienia, mrowienia dłoni czyli tzw. parestezje, które mogą wybudzać ze snu. Może również wystąpić ból nadgarstka oraz uczucie sztywności palców. Z czasem bóle stają się silniejsze, pojawiają się zaburzenia czucia powierzchownego w obrębie I i II palca, natomiast mięśnie dłoni ulegają osłabieniu. W celu rozpoznania zespołu cieśni nadgarstka, nasi fizjoterapeuci wykonują testy takie jak: Test Phalena, Test Tinela czy Test Durkana. Podczas fizjoterapii w cieśni nadgarstka fizjoterapeuci skupiają się na zmniejszeniu bólu, poprawie funkcji i zwiększeniu zakresu ruchu w nadgarstku i ręce. Techniki jakie stosują w przypadku tego schorzenia to ćwiczenia wzmacniające, mobilizacje stawu oraz fizykoterapia. W przypadkach zaawansowanych lub opornych na leczenie zachowawcze, konieczne może być leczenie chirurgiczne, takie jak dekompresja nerwu lub korekcja anatomiczna.

Choroba De Quervaina

Choroba De Quervaina, znana również jako zapalenie pochewki maziowej pierwszego przedziału, to powszechne schorzenie nadgarstka wynikające z zapalenia pochewki ścięgna kciuka. Etiologia choroby De Quervaina często wiąże się z powtarzającymi się ruchami kciuka i nadmiernym obciążeniem. W przebiegu tej choroby, pacjenci odczuwają ból w okolicy nadgarstka, szczególnie w okolicy podstawy kciuka. Ból może promieniować wzdłuż krawędzi kciuka lub w dół przedramienia. Niektórzy pacjenci mogą odczuwać uczucie palenia lub pulsowania w nadgarstku i kciuku. Mogą mieć również trudności w wykonywaniu pewnych ruchów, zwłaszcza tych, które angażują kciuk. Utrudnione i bolesne stają się podnoszenie, chwytanie przedmiotów, ściskanie lub obracanie nadgarstka. Podczas poruszania kciukiem może być słyszalne trzeszczenie lub odczuwalny opór i trudności przy wykonywaniu ruchów. Aby rozpoznać chorobę, nasi Fizjoterapeuci podczas pierwszej wizyty wykonują różne testy, w tym test Finkelsteina. W rehabilitacji stosują oni różne techniki terapeutyczne, takie jak terapia manualna, ultradźwięki, elektrostymulacja czy laseroterapia. Mają one na celu zmniejszenie bólu, redukcję stanu zapalnego i przyspieszenie procesu gojenia. Szczególną uwagę przywiązują do ćwiczeń wzmacniających mięśni przedramienia i kciuka oraz ćwiczeń rozciągających. W niektórych przypadkach może być konieczne leczenie chirurgiczne, takie jak rozwiązanie pochewki ścięgna kciuka.

Złamanie kości łódeczkowatej

Złamanie kości łódeczkowatej jest najczęściej spowodowane urazami, takimi jak upadek na zgięty grzbietowo nadgarstek. Przyczyną może być również przewlekłe przeciążenie nadgarstka oraz osłabienie kości z powodu osteoporozy lub innych zaburzeń kostnych. Złamanie kości łódeczkowatej zazwyczaj powoduje silny ból w nadgarstku. Odczuwalny jest on zarówno w spoczynku, jak i przy próbie ruchu ręki. Może również pojawić się obrzęk wokół nadgarstka. Nadmierny obrzęk prowadzi do ograniczenia ruchomości stawu. Po złamaniu kości łódeczkowatej może wystąpić zasinienie wokół nadgarstka, który jest wynikiem uszkodzenia naczyń krwionośnych w wyniku urazu. Palpacja, czyli delikatne uciskanie okolic nadgarstka, może wywoływać dyskomfort. Fizjoterapia w przypadku złamania kości łódeczkowatej w nadgarstku odgrywa istotną rolę w procesie leczenia. Początkowo nasi Fizjoterapeuci skupiają się na zmniejszaniu bólu i obrzęku za pomocą technik terapeutycznych, takich jak elektrostymulacja czy terapia manualna. Następnie prowadzą oni pacjenta przez indywidualnie dostosowany program ćwiczeń, który obejmuje rozciąganie, wzmocnienie i poprawę zakresu ruchu w nadgarstku. Dodatkowo, fizjoterapeuta udziela porad dotyczących ergonomii i modyfikacji czynności codziennych w celu zapobiegania nadmiernemu obciążeniu nadgarstka.

Ganglion

Ganglion w okolicy nadgarstka, znany również jako torbiel stawu lub guzek stawowy, to powszechne schorzenie nadgarstka, charakteryzujące się obecnością torbieli wypełnionej płynem w okolicy stawu nadgarstkowego. Etiologia ganglionu nadgarstka nie jest w pełni poznana, ale może być związana z urazami, przeciążeniem lub predyspozycjami genetycznymi. Objawia się jako widoczny guzek lub torbiel w okolicy nadgarstka, który może być bolesny lub bezbolesny. Fizjoterapeuta może stosować różne techniki terapeutyczne w celu zmniejszenia bólu i obrzęku związanego z ganglionem. Techniki te mogą obejmować terapię manualną, masaż, techniki redukcji obrzęku i techniki łagodzące ból. W procesie usprawniania istotne są również ćwiczenia w celu poprawy zakresu ruchu, siły i stabilności wokół obszaru ganglionu. Jeśli powoduje on ograniczenie ruchu, fizjoterapeuta może przeprowadzić mobilizację stawu w celu przywrócenia pełnego zakresu ruchomości.